Bırak ki...

Bırak!
Yaraların açık kalsın çocuk
Bırak ki
Görsünler
Önce kaza ile oldu dersin
Üstüne gelirlerse
Doğruyu söylersin
Deştiler dersin
Yürütmemek için
Hissetmemek için deştiler...

S

Önce ellerini nasıl bıraktıklarını anlatırsın onlara
Soğuğa karşı
Kalabalığa karşı
Sonra eğer hala ağlamıyorsan
Ya da hıçkırmıyorsan
Başlarsın yardım dilenmeye
Pasak kere pasak
Anlatırsın işte
Betin ve benzin nasıl böyle oldu
Nasıl uyurgezdi kalbin
Uyanınca herkes
Nasıl durdu

O

Bırak!
Tanıkların aç kalsın çocuk
Bırak ki
Dövsünler
Önce bir iki acındırırsın
Devam ederlerse
Açarsın göğsünü
Söversin
İnanmamak için
Sınanmamak için söversin

S

Önce gözlerini nasıl oyduklarını anlatırsın
Kargalara karşı
Korkuluğa karşı
Sonra eğer hala yalvarmıyorsan
Ya da yutkunmuyorsan
Başlarsın kovuklarını yaşartmaya
Kan kere kan
Anlatırsın işte
Adın ve tadın nasıl böyle oldu
Nasıl bulandı zihnin
Susunca herkes
Nasıl durdu

Dokun Dokumu Dokudu

Sonra sonbahar geldi zaten
Fark etti beni
Cibinliğimin ardından
Tüm cibilliyetsizliğimle
Fark etti beni
Attı beni bir kenara
Ezilip büzüldüm
Dizlerim yara oldu hep
Kan kanı temizledi

Sonra yağmur yağdı zaten
Sildi beni
Gözyaşlarımın ardından
Tüm yaşlarıyla
Sildi beni
Sürükledi beni bir kenara
Islanıp ıska oldum
Boğazım çamur doldu hep
Salya sümüğü temizledi

Sonra fırtına koptu zaten
Yırttı beni
Yırtıklarımın ardından
Tüm şehvetiyle
Yırttı beni
Patlattı beni kayalarda
Parça parça oldum
Yüzüm rende oldu hep
Et eti teselli etti

Sonra sen geldin
Tuttun omzumu
Başımı dik tutamazken
Tüm varlığınla
Tuttun omzumu
Yaşattın beni bir daha
Ulaktan beter oldum
Kalbim kırmızı oldu yine
Dokun dokumu dokudu

"Şimdi yalnızız...
Ne yapacaksan yap!"

Evde Yoksun İşte...

Evde yoksun işte...
Yoksun buralarda!

Belli ya da belirsiz belki
Pencerelerinin önü güvercin dolmuş şimdi,
Dolmuşla geçerken gördüm,
Yoksun buralarda!

Söylesene bana...
Hayat ne zaman yeniden başlayacak?