6 Saat

"O kadar beter olmaktan yanayım ki...
Bildiğin bile az kalır
Ben doğmadan ölenleri
Ben öldürmüşüm farz ediyorum
6 saat için bunları bana
Düşündürtebiliyorsun ya..."


Gördüm ki balkonuma bir bağ sarımsak asmışsın
Benim gibi yeteneksiz bir vampire bir dişi yeterken
Soğutarak havayı buruş kırış etmişsin ellerimi
Beden sıcaklığım Kelvin ile anlatılamazdı ki zaten

Gördüm ki yine bomboş çabalaman
Sadece dönerek bir yere gelinmez ki

Gördüm ki yine gömülü kovanlarını tükürmüşsün
Ben ki barutu ancak sümüklü burnuyla fark eden
Küçük ve kilitli kılmışsın masal dışı tüm kapılarımı
Zorla gülemesem çıkmazdı zaten çenem yerinden

Gördüm ki için alevlerle ergimiş
Sadece gece ve gündüz yetmez ki

Gördüm ki oğullarınla akbabalarını beslemişsin
Savaş meydanlarında düşer düşmez bedenler
Ellerini açmış havaya bakıp umutla beklerken
Plastik güvercinlerinin dışkılarını göndermişsin

Gördüm ki ikincisini yine ağlatmışsın
6 saat için böylesine hırslı olunmaz ki...

Bugün Kaçıyoruz

"Kar bembeyaz ve çok güzeldi
Sonra burnum kanadı..."

Bugün kaçıyoruz
Ocaktaki kahveyi al
Beşikteki bebeğimizi de
Bez bebeğimizi
Beni de al sonra
Belki gelirim

Bugün kaçıyoruz
Duvardaki aynayı al
Odadaki sevinçlerimizi de
Taşıması kolay sevinçlerimizi
Beni de sev sonra
Belki ağlarım

Bugün kaçıyoruz
Dolaptaki haplari al
Kesik ve dikişlerimizi de
Derin kesiklerimizi
Beni de uyut sonra
Belki dinlenirim

Bugün kaçıyoruz
Başucumuzdaki fotoğrafı al
Buzluktaki kalplerimizi de
Kara kalplerimizi
Beni de vur sonra
Belki ölürüm

Bırak ki...

Bırak!
Yaraların açık kalsın çocuk
Bırak ki
Görsünler
Önce kaza ile oldu dersin
Üstüne gelirlerse
Doğruyu söylersin
Deştiler dersin
Yürütmemek için
Hissetmemek için deştiler...

S

Önce ellerini nasıl bıraktıklarını anlatırsın onlara
Soğuğa karşı
Kalabalığa karşı
Sonra eğer hala ağlamıyorsan
Ya da hıçkırmıyorsan
Başlarsın yardım dilenmeye
Pasak kere pasak
Anlatırsın işte
Betin ve benzin nasıl böyle oldu
Nasıl uyurgezdi kalbin
Uyanınca herkes
Nasıl durdu

O

Bırak!
Tanıkların aç kalsın çocuk
Bırak ki
Dövsünler
Önce bir iki acındırırsın
Devam ederlerse
Açarsın göğsünü
Söversin
İnanmamak için
Sınanmamak için söversin

S

Önce gözlerini nasıl oyduklarını anlatırsın
Kargalara karşı
Korkuluğa karşı
Sonra eğer hala yalvarmıyorsan
Ya da yutkunmuyorsan
Başlarsın kovuklarını yaşartmaya
Kan kere kan
Anlatırsın işte
Adın ve tadın nasıl böyle oldu
Nasıl bulandı zihnin
Susunca herkes
Nasıl durdu

Dokun Dokumu Dokudu

Sonra sonbahar geldi zaten
Fark etti beni
Cibinliğimin ardından
Tüm cibilliyetsizliğimle
Fark etti beni
Attı beni bir kenara
Ezilip büzüldüm
Dizlerim yara oldu hep
Kan kanı temizledi

Sonra yağmur yağdı zaten
Sildi beni
Gözyaşlarımın ardından
Tüm yaşlarıyla
Sildi beni
Sürükledi beni bir kenara
Islanıp ıska oldum
Boğazım çamur doldu hep
Salya sümüğü temizledi

Sonra fırtına koptu zaten
Yırttı beni
Yırtıklarımın ardından
Tüm şehvetiyle
Yırttı beni
Patlattı beni kayalarda
Parça parça oldum
Yüzüm rende oldu hep
Et eti teselli etti

Sonra sen geldin
Tuttun omzumu
Başımı dik tutamazken
Tüm varlığınla
Tuttun omzumu
Yaşattın beni bir daha
Ulaktan beter oldum
Kalbim kırmızı oldu yine
Dokun dokumu dokudu

"Şimdi yalnızız...
Ne yapacaksan yap!"

Evde Yoksun İşte...

Evde yoksun işte...
Yoksun buralarda!

Belli ya da belirsiz belki
Pencerelerinin önü güvercin dolmuş şimdi,
Dolmuşla geçerken gördüm,
Yoksun buralarda!

Söylesene bana...
Hayat ne zaman yeniden başlayacak?

Pa-LiN-dRoM

iki kısık ses kırık kapak kapak kırık

iki kaçak sis kılık niçin niçin kılık

Çocuk

Ben kendimi geçtim çoktan. Al çarp duvara. Paramparça et. Yar baştan başa. Tart tart ve sat. Def et. Ben kendimi geçtim çoktan. Nice çocuklarda kaldı aklım. Çocuğum olsun istedim. Çocukken çocuk taşımak istedim. Özel olan onlardı. Özel olan onlar. Elim gitti. Yitenlere ağladım. Haberi yok kimsenin. Ben çocuk olmak istedim. Çocuğa dokunmak istedim. Parmaklarım ince telli saçları arasında gezinsin istedim. Teselli olur, ders olur istedim. Yaşadığım kadarında çocukluğu bozulanlara ağladım. Görmediniz siz. Bilmediniz. Kalem tutmayı yeni öğrenmiş tüplü televizyon önünde çatık harfler çizerken çocuklara ağladım ben. Öldüklerini öğrendim. Dört duvar üstüme geldi. Vurulduklarını öğrendim. Vuruldular. Darmadağın. Delik deşik. Sonra gülmemeyi öğrendim. Ağzıma vurdum. Ayna önünde. Henüz çocukken. Etiketim çocuk gibiyken. Hüzünlerini tattım onların. Ağır ağır beni dibe vurdular. Onun bunun çocukları. Oyun çocukları. Hala paramparçayım. Hala yarım. Hala ben bir nefes alırken bir yerlerde var onlar. Aktütün'de var. Köprüaltındalar. Kırmızı kazak içindeler. Kaz kümesindeler. Çukurdalar. Çukurova'dalar. Gökkuşağından bihaber. Kemer kayış altında uyuyanlar. Ağlıyorlar. Ölmekten beterler. Attığım bir sürü şeye muhtaçlar. Bilmiyorlar. İmrenemiyorlar bile. Ben kendimi geçtim çoktan. El kadar çocuklarda kaldı aklım. Ellerimi kesin. Saçlarını tarayamayım. Gözlerimi oyun göremeyim. Çocukken çocuk istedim. Binlercesinin hüznü altında ezildim. Bundan gayrı kafamın patlarcasına ağrıması. Bundan bunalık takılmam. Gülememem bundan. İlişkileri bitirişim. Başlayamayışım. Etrafımdaki renklerden nefreder oldum. Kablolardan. Tablolardan. Haplardan. Her bir şeyden. Senden bile. Yeri geldi senden de nefret ettim. Kendimden? Gebermeliydi çoktan. Çocukların gözü önünde. Çocukların eli yakasında. Tanımadılar belki beni. Tanımayanlar. Çocuklar. Ah çocuklar. Korkamayanlar var diyorum. Korkamayanlar bile. Hayaletimi görseler korkamayan çocuklar. Yiten çocuklar. Çocuk istiyorum. Geberesice Dünya. Parmaklarımı ısırsam hırsım dinmez. Bu isteğim hiç dinmez. Çocuk işte...

YİRMİBEŞnoktaDOKUZnoktaİKİBİNSEKİZ

BURADA NORMALDE BİR RESİM OLACAKTI
AMA MANTIKSIZLIK SİLSİLESİ
SANSÜRCÜ ZİHNİYET
TEK HÜCRELİLİĞE İMRENİŞ
BUNU BURADAN
MESAİ DAHİLİNDE
YÜKLEMEME İZİN VERMEDİ
NEDEN?
YASAK
PEKİ AMA NEDEN?

Size hangi isminizle hitap etmemi istersiniz? Nurettin? Mert? Ne fark eder ki? "Okulda nasıl "olmam" gerektiğini öğrettiler (!!) Düşünürken, yazarken, davranırken saf olmayı... Pek de başarılı olamadılar, yapmayı arzuladığım her şey için. Ne zaman, nerede, ortak bir şeyi olan birisi bile... Bu, bu, bu günah. Günah. Yapmış olduğum her şey, yaptığım her şey, bulunduğum her yer, gideceğim her yer. Günah."* Yatağımdan kalktığımda bu sefer farklı olacağını sanmıştım oysa ki. Basit bir çocuk oyunu bu. Sanmak. Hayal etmek. Sonra asık suratlar. Uzay boşluklarını, hacimsel boşlukları takmadan etlerini üstüme sürtenler. Sürtükler. Sürüngenler. Ağızları nasıl da aşağı akmış öyle. Korkunç, ifade edilemez düzeyde. Ben ise kırmızı süveterimle... Altında kareli kırmızı gömleğim ve ayakkabılarım. Ne kadar da kırmızı kırmızıyım. Evet, o sevmediğin kırmızıdan. Orospu gibi. Sayfalar öncesinde bir yerde bıraktığım gibiyim. Süveterimi o günler için giydim. Neleri geride bırakmışım? Düşünmek bile istemiyorum. Sürekli bir hastalık var üzerimde bir de bu aralar. Tüm bu eküri gücenmeleri, ivedi serzenişler yetmezmiş gibi fizyolojim de bana çekimser davranıyor. Kendi ağzıma sıçamam ki! Zor olurdu ama olsa iyi olurdu, akıllanırdım. Sıçıp sıvazlardım. Vagonun otomatiğe bağlamış kapıları açılıyor. Dışarıdakiler (yoksa içeridekiler mi) kapıdan bana doğru geliyorlar. Ben ve tarafdaşlarım kenarda sıralanıyoruz. Bir şölen, bir düğün misali. Tek sıra diziliyoruz. Eğilip reverans yapmadığımız kalıyor bir tek. Buyrun efendim, ortadan geçin. Ortada kuyu var yandan geçin. Ama lütfen sürtünmeyin. Sonra herkes rondu, rolünü iyi bellemiş olarak bir bilemediniz iki hamlede diğer tarafa geçiyor kapıdan. Şimdi güvendeyiz. Ve ani bir fren. Çantalar düzeltiliyor, ani ivme ile düşen çocuğu annesi dövüyor bir de. Herkes üfleyip püflüyor. Ama yapacak bir şey yok. NEDEN? Kabullenmişiz. Ruhum daraldı. Ruhum içimi cimcikliyor (cimciriyor mu yoksa, her ne boksa...) ve kanırtıyor. Bu yola ait miyim diye dürtüyor. Sonra bir rüzgar dışarıda. Ortalık kızılca kıyamet. Ama herkes uykulu, ağızlar aşağıda hala. Pastanede aynı tarz çörekler ve poğaçalar. Ne kadar rutin. Çay bile her üç bardağa bir poşet tarzında. Kahretsin. Şimdi harfleri barındıran klavyeme bakıyorum da. Ne kadar tozlu. Harflerin alt kısımları tozlanmış. Gres yağına bulanmış tozlar gibi. Ben gibi. İçim gibi...

Yarın nasıl olacak? Kendime nasıl hitap etmeliyim? Nurettin? Mert? Her ne boksa...

* "It's a Sin" - Pet Shop Boys (bir kısmının çevirisi işte ne olacak)

Monolog

Yine bacaklarıma bulaştı çikolata
Sende ara sıra çikolata kisti
Getir mideme indireyim bir lokmada
Seni

Bacaklarımı yalasam
Yalasam yalasam
Ayıp olur mu?
Hazır yalarken
Hazıra kaçar mıyım?
Araya kaçar mıyım?

Yine uzaktan kumandam yapış yapış
Sende ara sıra beni
Konuş "hohlayım" ahizeye
Nefesine

Gözlerimi kapasam
Baş parmaklarımı oynatmasam
Zevki olur mu?
Kalp krizi geçirir gibi
Ya da boğulur gibi
Tepinir miyim?

Ne Taraf

Ben seni
İbret olsun diye
Avluda yıkadım

Ağladın...

Yarın da bugün gibi olacaksa
Hiç olmasın varsın

Şimdi söyle
Ne tarafa gidelim?

Yanılsama

"boşa... tornistan hatta...
kafaya koymuşsun
ben de (zavallı) bir çocuk
ağlak ağlak peşin sıra...
anlamazlar / anlamasın hatta"

seni seçtik
bizden olmayasın diye
daha da özeli
benim gibi olmayasın diye
olmamalısın çünkü
yanağında yaş
alnında ter olmamalı
alnında ter olabilir aslında
bizden olmayacaksın ya
ani kaş çatışları lazım
istemsiz mimikler
sevmeye engel
ama sevdiren cinsten

seni seçtik
yerlerde sürünesin diye
daha da güzeli
benim kontrolümde olasın diye
olmalısın çünkü
taşan kan azıcık
ağzında küfür olmalı
aslında karşı koymalısın
bizden olmayacaksın ya
ani boyun eğişleri lazım
alıştıkça alışmalar
sevilmeye engel
ama müptela gibi

Yankı

Camdan her dışarı bakışımda

Farklı farklı ışıklar
...
En azından
"yalnız"
değilim
...

son
trenin
son
vagonuna
inleyen
merdivenlerce
sürüklenmeye...

bir
çocuğun
yanlış
bir
eli
tuttuğunu
fark
edişi
gibi...

Buradayım anne!..
...
Üstelik korkmuyorum artık!..

Farkındalık

Tüm organlarının ayrı ayrı ne yaptıklarının farkında olduğunu düşün
Kalbinin inat edip atmadığını...


Dünya...
Yok olmaya yüz tutmuş bir ayna
Kalp kıran
Yüz deşen

Bebek kadar yalın
Yazısız bir alın

Dünya...
Yatağım boş hala
Yastığım da

Ben?
Orada
Burada
Şurada
Sokaklarda

Dünya...
Uyuyanara sadece kara
Peki ya uyumayanlara?

Olmadığı Gibi

Aslında daha da bir içerideymiş gerçekler
Umduğumla kıyasladığımda
Umabildiğim kadarına "zaten" sahip olabiliyorum
Öyle ya da böyle

Fakat sessiz sakin oyun olmuyor
Ölümün ardından düğün
Nefes alırken düğüm
Olmadığı gibi...

Aslında daha da bir içerliymiş samimiyet
Umduğumla kıyasladığımda
Umabildiğim kadarına "zaten" bağlanıyorum
Öyle ya da böyle

Fakat zamansız zahiri oyun olmuyor
Kuru baklaya tahammül
Onmaya karanfil
Olmadığı gibi...

Yalancık Bitleri / Dolancık Bitleri

"Yalanları anlamayacak kadar
Saf olsaydım keşke
Ya da beynimin içine kadar
Kıymık batsaydı..."


Menfaat üzerine kurulmuş
Yalancı, oyuncak ilişkiler
Tek taraflı verilen kararlar
Kabul ettirme çabası
Pişkinlik

İç ses: Sen hala didikle kendini!

Yalanlar ve dolanlar
Anlamıyorum mu sanıyorsunuz?
İğrenç yalanlar
Bekletiş
Yem atıp çekmeler
İğrenç oluyorsunuz bazen
Ben ise kendime şaşıyorum bazen
Midem bulanıyor
Tutmuş besbelli
Oysa hala demirlemiş
Çalkalanıyorum

İç ses: Salaksın!

Kısa süreli vaadler
Bir engel çıkacağını bile bile
Kendimi boş saatlere atışım
Uslanmıyorum belli ki

İç ses: Uslanmazsın!

Kaşınacak toprak bulamıyorum
Oysa
Kudurmuş gibiyim

İç ses: Yansan da su bulamazsın!

Bir yol yok
Belli aslında

İç ses: Belli evet!

Yalancılar ve dolancılar
Yalancık bitleri
Dolancık bitleri
Ağlamıyorum mu sanıyorsunuz?
İğrenç yalanlar
"Kusura bakma"lar
Komiksiniz

İç ses: Komikler ama gülüyorlar!

"Zavallı, dondurucu soğuk bir ruhum
Gitmeyi amaçladığım yerden çok uzaktayım...
Hayatın devamlı duraksamaları arasında eşeleniyorum
Gitmeyi kafama koyduğum yerden çok uzaktayım...
Sevdiğime ulaşma yolunu bilebilseydim keşke
Bir yol yok.
Sevdiğimi etkilemek için cazibem olsaydı keşke
Ama görüyorsun işte, cazibem yok.
Bu gece barındırabileceğimden fazlasıyla seni tükettim
Bu sana çok açık gelmektedir.
Ve hiç gerçekten sevmediğimi söyleyebilirsin.
Tüm gün uyumamdan söyleyebilirsin.
Ve hayatım boyunca kimse bana bir şey vermedi.
Kimse hiç bana bir şey vermedi.
Sevgim gözündeki iğne kadar keskin.
Beni atlamak için öylesine aptal olmalısın ki..." *

* Morrissey / Seasick, yet still docked / Çevirdim öylesine

Y.O.K.

Hep öyle kalmak istedim
Beceremedim

Artık uyuduğumda
Yerimden kaldıran yok
Omzumu tutan
Beni tutan
Ayrılan parçalarımı
Kaybetmemek adına
Beni tutan yok

Derim yüzüldüğünde
Yaşımı silen yok
Yankısını gideren
Üfleyen
Canımın en içini
Acıtmamak adına
Beni silen yok

Artık uyandığımda
Alnımı sıvazlayan yok
Yanağıma nefes veren
Beni seven
Yalnız yanaklarımı
Islatmamak adına
Beni öpen yok

Hep dudaklarındaki fazla nemi
Atmak istediklerinde öptüler

İçten olmayı beceremediler

Sobe

Önüm
Arkam
Sağım
Solum
Sobe

Saklanmayan
Ebe

Sobe

26.06.1980'den beri
Dilimde bu sözler

Oynuyorum hala...

Tekinsiz Bir Ruh

Daha dün yanımda olup
Şimdi fotoğraf olanlara
Bakıyorum

Kalbimin
Teneke kutu içinden doğup
Dilimin altında nemlenen
Haplara
Emanet olacağı günü bekliyorum

Basit bir sessizlik
Yorucu bir ses
Bozuk bir atış

Ben uyurken doğup
Uyanırken ölenleri
İzliyorum

Ellerimin
Bileklerinden kesilip
Suyunu kökünden çalamamış
Dallara
Yer verecekleri günü bekliyorum

İnatçı bir masal
Dipsiz bir kuyu
Tekinsiz bir ruh

Gülüyorum

Arkamdan NEler konuşuyorsun?

Ar-kam-dan

Tam SIRTımdan hem de

Anlıyor gibiyim

Bir öyle bir böyle

Canın sağOLSUN ama

Gülüyorum

Neler için PARA veriyorsun?

PARAylaysa olmaaaaaaaz

"BEDELi var" mı diyorsun?

Du-ya-mı-yo-rum

Ben seni

Gülüyorum

Söyle(ye)mediklerin beynimde zaten

Gülüyorum...

Yapma be!

Kendine yazık ediyorsun

Bak

Gittikçe daha da

E-zi-li-yor-sun

Gülesim geldi

Gülüyorum

ELine ne de yakışırdı

Bir zamanlar

Nasıl ba-kar-dım

Bakardık hatta

Zamanı dondurmuştun hatta

Gülüyorum

Kalbin elimde atıyor

Gülüyorum...

Tek Başıma Dolaşabilirim

Caddeler boş şimdi

Kimse yok

Tek başıma dolaşabilirim

Hangi gün bugün?

Pazartesi?

Her şeyin başlangıcı

Her şeyin bitişi de olabilir mi?

Salıncakta salladıklarım

Eski fotoğraflarım

Uyumaya ihtiyaçları var

Hep gözümün önünde durdular

Çoktan ölmüş bir bebeği

Beşikte sallamak gibi

Ağlamayı unutmuş

Çürük her yeri

Hangi şarkı bu?

Sevmediğim mi?

Biliyorum

Yağmuru sevmiyorum

Yağmurun arıttığı kadar arınabiliyorsam

Ne anlamı var kaçmanın?

Günah güzel bazen...

Bazen yok olması bazı şeylerin

Köklerinden

Köklerimden

Bir öyleyim

Bir böyle

Artı ve eksi gibiyim

Gel bir de bana sor 

Ah ne zor!

Amacım on iken onbiri bulursam

Bir çıkarıyorum

Bu kolay

Bir iken sıfırdaysam

Sadece üzülüyorum

Zor olan bu

Geri kalan zamanlarda

Kırılmak

Küsmek

Üzülmek

Bana göre değil

Çünkü zaten

Öyle bir alışığım ki

Öyle bir alışığım ki

Neyse ki her zaman

Yüksek bir yerim var

Düşmek için

Omuzlara koyamadığım bu başı

Deşmek için

Caddeler boş şimdi

Kimse yok

Tek başıma dolaşabilirim

Sanırım

Sanırım

Sanırım

Sanırım

Sanırım

Sanırım

Sanırım

Açtım

Aritmik kalbime de... Aritmetik beynime de... Sizlerin de... Evet sizlerin bile...

Saymadan önce kaça kadar sayılacağını bilemedim

Gülmeden önce birlikte güldüklerime emin olamadım

Uyumadan önce yaşadığımı fark edemedim

Bazı şeyleri zorlamamak gerektiğini anladım

Açtım açtım açtım açtım açtım

Denize...

Denize ağlardın bir tek sen

O da rüzgardan mı derdim hep...

Omzum öksüz çocuk gibi kalırdı

Karada boğulmuş bir cesedim ben...

Savaş sonrası sessizliği var dilinde

Kırık dökük inandıkların

Yara bere yüzün ellerin

Haykırsan çığlığın duyulur belki

Onca çığlık arasında
(Onca dalga arasında)

Denize ağlardın bir tek sen

O da rüzgardan mı derdim hep...

"Sonra anladım ruhuna bakınca

Denize girmek için

Havanın sıyırmasını bekleyen

Sonra hevesi kursağında kalmış

Karada boğulmuş
Küçük bir çocuksun sen..." *

Savaş sonrası sıcaklığı var bedenimde

Silik soluk hatıralarım

Med cezir bildiklerim

Ağıt yaksam ağlayan olur belki

Onca hıçkırık arasında
(Onca dalga arasında)

* Uygar Şarvan tarafından yaratılmıştır

Günah Keçisi

Uzakta beklersin bazen
(Ya da ben bekledim)
Beyazlara bürünürken toprak
Gökyüzü ağlarken
Dikilirsin saatlerce hani
En sabırlısından
(İçin sabırsızdır ama)
"Sonuna kadar" dersin
İnanırsın
(Ya da ben inandım)
Sonra
Sırtından aşağı dökülür
Ter
Bir de bakmışsın
"Bir kez daha düşünmeye"
Alınmışsın
Oyun için
Tüm oyuncaklarını dökersin
(Ya da ben döktüm)
Hazırsındır
Her şeye
Uzun zaman olmuştur bazen
(Ya da benim için öyle)
Gözlerin önüne
Şeffaf tabaka çekmeyeli
O da olur sayelerinde
Yanlış anlamayı
İyi beceriyorum
Yanlış anlamayı
İyi beceriyorum
Yanlış anlamayı
İyi beceriyorum
Yanlış anlamayı
İyi beceriyorum
Yanlış anlamayı
İyi beceriyorum
Yanlış anlamayı
İyi beceriyorum
Yanlış anlamayı
İyi beceriyorum
Kafama bir çivi de
SEN
Çakmak istemez misin?
Günah keçisinin dik alasıyım
BEN

105

Dedim aklım darmadağın

Bir sus

Bir es ver

Bir yol al

Bir gez gel

Ama yoooooook

Nerdeeeeeee

Aklın fikrin yatak

Senin kalbin kaltak

Düşmüşsün

Kalkamazsın

Kalktığın kadarını

Sokarım ben

İnandın

Sözüme

İnandım

Sözüme

İnsanoğlu

Bir köpeğe karşı

Aciz kalmamalı*

Senin gibi bir köpeğe

Senin gibi bir ite

İt ite

İt kuyruğuna

İti an

Çomağı hazırla

Bir düşün

Bin ah işit

Bir al

Bin olsun

Ama yoooooook

Nerdeeeeeee

Aklın fikrin et

Senin adın nefret

Küsmüşsün

Barışamazsın

Barıştığın kadarını

Sıkarım ben

Bayıldın

Gözüme

Bayıldım

Gözüme

İnsanoğlu

Bir köpeğe karşı

Aciz kalmamalı*

Senin gibi bir köpeğe

Senin gibi bir ite

Hortum uzun

Tazyik yerinde

Çakır keyifsin

Dokunmayınca

Etliye sütlüye

Vitrin mankenlerinden

Tek farkın var

Onların

Tüm delikleri kapalı

Aklın fikrin yarım

Senin bozuk kanın

Sapmışsın

Sataşamazsın

Sataştığın kadarını

Kusarım ben

Kırıldın

Sözüme

Kırıldım

Sözüme

İnsanoğlu

Bir köpeğe karşı

Aciz kalmamalı*

Senin gibi bir köpeğe

Senin gibi bir ite

* "İnsanoğlu bir köpeğe karşı aciz kalmamalı" cümlesi Serdar Mumcu'ya aittir.

Delik

Orospuluk yapmaktan yorulmuş tüm ruhlar adına...

Sırıtıklar gidince birer birer, dar deliğe bir yılan girecek. Bak o girince nasıl da değişecek her şey. Yüzlerde naif bir gülümseme, söyleneni hemen kabul etme, bir uyumluluk, dizboyu... Önce bir haykırış ve ucuz bir eğlence ve antipatik bir kalabalık. Sevilmediklerini bildikleri halde yırtık donlardan fırlayanlar... Sonra bir1 ve iki2. O kadar... Dar deliğe o yılan girecek sonunda. Bu kadar acele...

Bir Bir İki Üç Beş Sekiz

Kırdığım kalpleri bir bir rendeledim

Şimdi

Hazmı kolay artık

Bir kutlama, bir davet

Var bugün benden

Bebek gibi büyüttüklerimi

Bir çırpıda

Nasıl da silebildim

Göstermek istiyorum

Ağzımda tükürüğe boğdum

Küfürleri birer birer şimdi

Yutması nasıl zevkli

Tükürdüğümü

Yalıyorum

Temas edilen yerleri

Temas ettiklerini

Kedi gibi

Yalnız ölen

Bir değil

Bin defa

Bir kez daha

Ölen

Ölmekten utanan

Ölürken çirkin

Yeniden doğabilir miyim?

Küllerimden

Toprağımdan

Suyum kirliydi

Kanım da

Ondandır

Ondandır bu bet

Bu haylaz ve arsız doğam

Ezilmeli mi yeni doğan

Şans vermediniz

Şansım olmadı

Ben de

Bende bitirdim

Bence

Güzel oldu

Çirkinler arasında

O kadar baskı

Bir o kadar basınç

Yılmadım

Yıldırım

Ve öncesinde

Ve sonrasında

Sessizlik

Sükut

Bir

Bir

İki

Üç

Beş

Sekiz

Gerisini biliyorsunuz

Artık

Elle tutulmayanı

Ardıma attım

Çöp

Pislik

Artık

Gibiyim

Bir kutlama, bir davet

Var bugün benden

Sahne benim

Oyuncu ben

Yönetmen de

Buyurmaz mısınız?

Nedenini Bulamadığım

Elmamı böldüm

Paylaşmak için

Yasak

Yasak olduğunu bile bile

Göze aldım

Göz altlarım

Nemli

Kaç zamandır

Nedenini

Bulamadığım

Bak elimdeki

Parmaklara

Bir eksik

Bir fazla

Sayamıyorum

Yeterince tarafsız

Olamıyorum

Bak göğsümdeki

Kurşun izlerine

Sıcak mı hala

Hala duman

Toz duman

Akacak yer 

Yok

Karnım artık

Tok

Dilimi kestim

Ürkütmemek için

Acıtacak

Acıtacağını bile bile

Dişlerimi sıktım

Dişlerim

Kesmiyor

Kaç zamandır

Nedenini

Bulamadığıım

Bak biriktirdiğim

Anılara

Bir gerçek

Bir rüya

Hatırlamıyorum

Yeterince hassas

Olamıyorum

Bak saatimdeki

Yelkovana

Kırık mı hala

Hala işlevsiz

İşgüzar işlevsiz

Uyandıracak

Yok

Çoğu şey

Bok

Doğmamış Çocuklarım

Doğmamış çocuklarım
Beklerler
Parmakları yukarıda
Söz almak için
Ağlarlar
Gözlerinde yaş
Dizleri yaralı
Ağlatırlar
Dilleri acımasız

Doğmamış çocuklarım

Sendelerler

Boyunları yok

Eğmek için

Anlarlar

Sesleri kısık

Sözleri yitik

Anlatırlar

Hevesleri tükenmez

Doğmamış çocuklarım
Yalvarırlar
Elleri duada
Yaşamak için
Kanarlar
Kalpleri açık
Ruhları delik
Kanatırlar
Nefretleri bitmez

Güz Arkadaşım

Sen benim güz arkadaşımsın

Yaz gelir

Seni beklerim

Sonra birlikte

Baş başa

Yaprakların düşüşünü

Bulutların üzülüşünü

İzleriz

Sen benim güz arkadaşımsın

Yaz gelir

Seni beklerim yine

Aynı yerde

Birlikte solarız

Rüzgara karşı

Toprağın altı

Oluruz

Kırmızı Balonlar

Kırmızı

Balonlarım olsa

Bıraksam

Uçurumdan

Aşağı düşseler

Sonra toprağı yaksam

İçeri doğru yansa

Alttan alta

Harıl harıl

Sonra nefesim

Nefesim

İçime kaçsa

Gecenin

Tam ortasında

Güneş doğsa

Esnese önce

Sonra yaksa

Bilmediğim

Bir dilde

Yazılmış

Kitapları açsam

Sayfaları çevirirken

Parmaklarım

Parmaklarım kesilse

İz bıraksam

Masallar

Masalların kahramanlarını

Alıkoysam

Ben geçsem

Anlatılırken

Ben olsam

Yaşlarımı

İçime akıtsam

Tuzu

Dilime düşse

Hissetsem

Kalbim

Kalbimin

Ritminden

Bir vuruşu

Sana versem

Senin olsa

Bana

Bana heyecanlansan

Senin ritmine

Eklense

Bir An Dinlemediler

Gözlerimdeki ışık
Söner
Nerede başkanım
Kırmızılar

Kirpikler

Yüzyirmi mi neden
Ezilirim
Üstümde araba
Darmadağın
Yüzüm gözüm

Direndim, sildiler
Bir an dinlemediler
Ürettim, delirdiler
Yaşamamı istemediler

Peşimden gelmeyin
Ölürüm
Flaşlar, sorular
Sıkı takip

Yakın temas

Barışımı delmeyin
Hayal ederim
Dört kurşun
Sırtımda
Omzumda

Direndim, sildiler
Bir an dinlemediler
Ürettim, delirdiler
Yaşamamı istemediler

"Oynayamadığım Oyunlar" *

Oyun içinde oyun

Hangisindeyiz?..

Açmaya korktuğum o çekmeceler

Uzun zamandır elimi uzatamadığım

Açılmak istediler birer birer

Hatıralarımı deşmeye kıyamadım

İçlerinden dökülen o resimler

Kimi kimseyi tamamen unutamadım

Gerideki beni saklar gibiler

Hiçbir zaman ben hazır olamadım

Kıramadım kanatamadım

Oyunu tam oynayamadım

Soramadım yorulamadım

Son noktayı koyamadım

Dönemedim yediremedim

Sevilmeyi beceremedim

Soramadım yorulamadım

Son noktayı koyamadım

* "Oynayamadığım Oyunlar" cümlesi Uygar Şarvan'a aittir.

23:59:59

Hani

Şarkının sevdiğin yeri

Gelir

Gözlerini kapatırsın

Ve tuhaf bir rüzgar öper

Karşılık beklemeden

Seni

Doğmamış çocuğunu özlersin

Belki

Kalbinin odacıkları

Ayrı

Ayrı

Ağrımaya başlar

İçten içe

Saat

En son

Yirmiüç

Ellidokuz

Ellidokuzu

Gösterir

Ve sonra

Yeniden başlar

Hani

Renk seçmek istersin

Yetmez

İfaden öksüz kalır

Yetim hatta

Aman dersin

Aman

Siyah ve beyaz

Ötesi yok

Ve o an

Asi bir yaş

Bırakır

Geridekilerini

Kopar

Gelir

Süzülür

Belki

Ölmemiş hislerini

Gömersin

Saat

En son

Yirmiüç

Ellidokuz

Ellidokuzu

Gösterir

Ve sonra

Yeniden başlar

Tam Ortadan Yarılmalı Dünya!

Tam ortadan yarılmalı Dünya!

Acı içinde hem de

Sesini duymalı bu kulaklar

Anlamazdan gelir gibi hatta

Bir yarısı bir elimde

Diğer yarısı yerde

Elimdeki yarıyı

Çarptığımda süratle

Daha da ağlayacak Dünya!

Dünya ey Dünya!

Düşüyordun dün ya!

Hala mutlu musun?

Hala umutlu musun?

Biliyorum her an

Benden nefret ediyorsun

Çekinsem olumlu gibi

Baskın olsam olumsuz

Kin içinde dönüyorsun

Sıkılmadın mı?

Seni yeterince sıkmadım mı?

Sıkamadım mı?

Tam ortadan yarılmalı Dünya!

Revan içinde hem de

Sesini duymalı bu kulaklar

Kahkaha içinde kahkaha

Hikayesi bir kitapta

Kitap ise yangında

İstesem söndürürüm

Söndürürsem söndürürüm

Daha da yanacak Dünya!

Dünya ey Dünya!

Ağlıyordun dün ya!

Hala sonlu musun?

Hala fason musun?

Biliyorum her an

Beni yutmaya çalışıyorsun

Üzülsem neşeli gibi

Şen olsam üzgün

Ter içinde dönüyorsun

Darılmadın mı?

Sana yeterince darılmadım mı?

Darılmadın mı?

Kafka'ya İnat Metamorfoz

Kafka'ya inat metamorfoz. Geride bıraktıklarım. Yaşanmış onca hayaller. Kendime yetişim. Desteğim benim. "Evet" deyişim. Kuyruk oluşum. Yine, yeni bir değişim. Adamlarım. Adamlar ardındayım. Kurşun askerlerden farklı olan. Vur vurabilirsen! Kurmuş hayallerimi... Kalbin sayfalar öncesinden tanıyormuş gibi olma durumu var biraz belki. Islak sadece mürekkebi. Kafka'ya inat metamorfoz. Kitin laneti, et ve muhabbet. Bir periyot. Bir frekans yani...

Hayaletimi Ayırdılar

Geldi ya yine bazı bazı

Basit benliklerin kralı

İçime doğdu

İçim karanlık

Aydınlatılması güç

Gelmesin diye direttim

Bilmesin diye gizledim

Boş

Bomboş

Korktuğum kim?

Korktuğum ne?

Korktuğum?

Sordum

Sordum

Sordum

Yordum

Yoruldum

Ve sonunda

Hayaletimi ayırdılar

Bedenden

Nasıl acıdı

Nasıl acıdım

Usanmadan yırttılar

Yavaş yavaş

Yapışa yapışa

"Gelmek istemiyorum" dedim

Dedim "Dönmek istemiyorum"

Dinletemedim

Ben kanaat edemedim

Bilemedim

Onlar başları eğik

Başları kesik

Kanarcasına

Ayırdılar

Dinletemedim

"Geride kalana dönüş zor"

Bana kalanı tüketiş zor

Diyemedim

Ve sonunda

Hayaletimi ayırdılar

Benden

Şimdi ben

Nasıl çıkarım?

Unutmaya Başlar Gibi

Geçmişe bakıyorum da

Saçların elimde

Bazen ağlardın

Şimdi yalandan duruyor odan

Sana ait olanlar

Yalancıktan

Soğuk çünkü

Boyası yapışmış kapının

Uyandıramadıktan

Uyutamadıktan sonra seni

Ne anlamı var

Ha benimlesin

Ha bensiz

Gülüşün mesela

Fotoğraflarda

Yüzünü öne eğişin

İç çekişin

Dudaklarının arasındaki saç tellerin

Fotoğraflarda

Yırtılabilecek

Yanabilecek

Cisimlere aitsin şimdi

Geçmişe bakıyorum da

Beraber attığımız adımlar aklımda

Bazen kızdırırdın

Bazen de ben...

Yenileri geldikçe

Unutmaya başlar gibi

Bir his geliyor ya

En dayanılmazı bu belki de

İstemesen de

Siliniyorlar

İstemesen de

Eriyorlar

Belli belirsiz kalana dek...

Bana seslen en azından

En azından bunu bileyim

Sesin var en azından

Gömüp gidemediğim...

"Hiçbir Şey"

Şimdi bende

Terkedişlerin

Serzenişlerin

Kamaştırıcı güzellikleri var (zevk almadım diyemediğim)

Felakete dönük yüzlerden

Kıpkırmızı caddelerden

Anlıyor muyum?

32 dişlere

Sahte ama güzel gülüşlere

Ağlıyor muyum?

Hem ne fark eder

Alışık değil miyim?

Hem ne fark eder

"Madem" deyip geçerim

Şimdi işte ben

Ben şimdi

"Hiçbir şey"im...

Asıl şimdi ben

"Hiçbir şey"im...

Şimdi bende

"Olmadı şimdi"lerin

Günahların ve keçilerin

Koca izleri var (yara diye nitelendiremediğim)

Bazı güruhların aldanışlarını

Bazı bireylerin aldatışlarını

Anlıyor muyum?

Felaketlere

Helak olmaya yüz tutmuşlara

Ağlıyor muyum?

Hem ne fark eder

Başından belli değil miydi?

Hem ne fark eder

"Şaşırmadım" deyip geçerim

Şimdi işte ben

Ben şimdi

"Hiçbir şey"im...

Asıl şimdi ben

"Hiçbir şey"im...

Patlat

Size diyorum
Uyuyor musunuz?
Uyuyacak mısınız?
Uyuyun...
Biz farkına vardık
Söyledim ben ona
O da doğruladı
Size diyorum
Uyuyor musunuz?
Karnaval şarlatansız olur mu?
Karnaval şaklabansız olur mu?
Büyük dişleri vardı
Gösterişliydi
Bizi daha iyi yiyebilmek için
Patlat
Patlat hadi
Patlat
Sağ kısım boş
Sol kısım boş
Size diyorum
Uyuyacak mısınız?
Bir önceki son uyarıydı...

Yine Kırmızı

"Hikayenin sonunu anlatanların
Dudaklarını bir bir diktim
Şimdi onlar
Sadece gözleriyle vurgulamaya çalışıyorlar...
Ne acı..."

Güzün ardından gelen ilk çiçek
Gözün ardındaki tüm izdüşümler
Şahit iken bile
Farklı yorumlanmış
Farklı yollar için kullanılmış belki
Belki süpürge olmuş
Belki sürgün
Belki bir sürüngen
Farklı yorumlanmış ama
Belli
Çünkü temelinde
Kırmızı
Siyah
Ötesi yok
Elleri tutuşturan
Elleri birleştiren
Kırmızı kaplanmış
Ve diğerleri
Farklı yorumlamış
Farklı hatırlamış
Farklı olmuş
Yine yanıltıcılık var havada
Yine aynı kuşlar
Yine aynı şarkıyı söylüyor gibi

Çift olanların sahibine
Karanlığı aydınlık ediş
Sonunda yine kırmızıya
Sonsuz siyaha terkediş...

Zavallı

Gelen geçenleri bir bir sıraya dizdim yine. Yine sana bir yer bulamadım. Yine yerin hazır sanmıştım meğer arkalara saklamışım. Sesimi duyuyor musun? Sana sesleniyorum. Hala sağda solda bildiklerinden kalanlar var. Hala yola döktüğümüz kabuklar. Onları takip ediyorum. Öğrenemedim. Öğretemediler. İnat ettim azıcık. Azıcık umursamadım. Yanlış bir yol tutturdum belki ama bırakamadım. Yenildim çoğu zaman ama yansıtmadım. Ben kadarını biliyorsun sanmıştım ama başka benlere ışık tuttun. Yolların bulansın dedim bulanmadı, anıların utansın dedim olmadı... Hala sağda solda istediklerimden izler var. Hala geçmeyen yaralar. Yaralarımı gizledim bir de. Yine çare bulamadım. Yine basit, matematiksel bir örgün var sandım. Yanılmışım. Seçtiklerimi görüyor musun? Tanıdık geldiler mi? Kafanda binbir delik ile yürümek nasıl bir fikrin var mı? Göğsünde sonsuz bir baskı ile nefes almak? Etlerin kemiklerine bir yakın... Bir uzak... Yanılmışım... Hala bilmeden gülüyorsun, hala ahkam kesiyorsun... Zavallı...

-lı? -lı -cı? -çı

Kalbin
Kaç
Odacıklı?
Hikayelerim
Acıklı
Kalbin
Kaç
Odacıklı?
Hikayelerim
Acıklı
Dilin
Ne
Kadar
İnandırıcı?
Keçilerim
İnatçı
Dilin
Ne
Kadar
İnandırıcı?
Keçilerim
İnatçı

Böcek

Yalancı ışıklarla güne uyanıyorum. Eldivensiz gül topluyorum. İçime attığım plastik Dünya öcünü nasıl da alıyor. Bile bile uyuyorum. Bile bile uyanıyorum. Düşe kalka ilerlemek ne haddime... Yarım yamalak kalıyorum. Suyu bardaksız içiyorum, susuz balık besliyorum. Besleme. Besleme. Tekinsiz tüneller yapıyorum. Tekinmiş gibi gösteriyorum. Her şey ambalajda bitiyor. Makyaj önemli. Biliyorum bunu. Bunu biliyoruz. Yalancı ışıklarımı her gece söndürüyorum. Kıymık kıymık üstüne. Biraz daha dönmeye devam edersen içimde.... Bile bile lades. Böcek oldum içime çöktüm. Böcek. Büyüyecek. Sessiz oluyorum beynim doymuyor. Ses çıkarıyorum salya safra. Bin surat binbir tafra. Çukuru görüyorum, yine de giriyorum. Çukur girildikçe çukur çünkü. Kuyuyu görmeden ip salınmaz. Kuyu derin. Kuyu sessiz. Alıcılarımın ayarlarıyla oynuyorum. Renk skalası bozuk. Test renklerim siyah beyaz artık. Fazla ışık fazla tahammül. Et suyuma yahni. Küp doğranmış yüreğim. Taze taze... Soba üstündeyim. Kalorifer altında. Böcek. Böcek.

Soğuk Üstüne Sıcak

Hafif müzik dinler insan
Hafif müzik dans eder dilinde
Eşlik edenler olur
Elinde
Ardında

Yollar akar
Yollar boyunca
Yollar farklı yollar
Farklı yerler
Farklı anlar

Çabuk geçer
Tadı kalır
Tadı silinmez

Muhabbet uzar
Muhabbet tadına doyum olmayan
Düşmeler
Gülmeler

Tepede sonsuz
Sonsuzda parıltılar

Soğuk üstüne sıcak
Sıcağa daha da sıcak katanlar

Küllerinden yeniden doğar insan
Umut arar
Umut bulur
Tıpkı
Gizli saklı kalan
Tek sağlam
Bulunması
Bulunması
Bulunması

Med Cezir

Yine yüzündeki yara
Kalbimdeki gibi hala
Yine ardında izler
Dün gibi aklımda hala

Bir gün söner mi ateş?
Bir gün bulur muyuz yeniden?

Yine kulağımda sesin
Gırtlağımdaki gibi hala
Yine gözünde yaşlar
Dün gibi aklımda hala

Bir gün kurur mu deniz?
Bir gün açığa kavuşur muyuz?

Yine damağımdaki tadın
Anılarımda gibi hala
Yine gülüşünde kesikler
Dün gibi aklımda hala

Bir gün erir mi kardan adam?
Bir gün bu oyun biter mi?

Damarlarımda kan med cezir içinde
Gözündeki ışığı ay sanışı yok mu...