Camdan her dışarı bakışımda
Farklı farklı ışıklar
...
En azından
"yalnız"
değilim
...
...
En azından
"yalnız"
değilim
...
son
trenin
son
vagonuna
inleyen
merdivenlerce
sürüklenmeye...
bir
çocuğun
yanlış
bir
eli
tuttuğunu
fark
edişi
gibi...
Buradayım anne!..
...
Üstelik korkmuyorum artık!..
...
Üstelik korkmuyorum artık!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder