Denize ağlardın bir tek sen
O da rüzgardan mı derdim hep...
Omzum öksüz çocuk gibi kalırdı
Karada boğulmuş bir cesedim ben...
Savaş sonrası sessizliği var dilinde
Kırık dökük inandıkların
Yara bere yüzün ellerin
Haykırsan çığlığın duyulur belki
Onca çığlık arasında
(Onca dalga arasında)
Denize ağlardın bir tek sen
Küçük bir çocuksun sen..." *
(Onca dalga arasında)
Denize ağlardın bir tek sen
O da rüzgardan mı derdim hep...
"Sonra anladım ruhuna bakınca
Denize girmek için
Havanın sıyırmasını bekleyen
Sonra hevesi kursağında kalmış
Karada boğulmuşKüçük bir çocuksun sen..." *
Savaş sonrası sıcaklığı var bedenimde
Silik soluk hatıralarım
Med cezir bildiklerim
Ağıt yaksam ağlayan olur belki
Onca hıçkırık arasında
(Onca dalga arasında)
(Onca dalga arasında)
* Uygar Şarvan tarafından yaratılmıştır
1 yorum:
Teni tuz kokardı çocuğun
saçları rüzgardan dağınık
saatlerce
dolanırdı kıyılarında yalnızlığın
bir şarkı mırıldanırdı sessizce
kimbilir kimi beklerdi orada öyle
bir gün ayakkabılarını buldular kıyıda
ve ayak izlerini giden sahilden denize...
denizinsanlarına karıştı dedi kimileri
bazıları boğuldu dedi
kayboldu diğerleri gibi
bence sıkıldı sadece
beklemekten
merak etmekten
teni tuz kokan çocuk
beklediğinin ardından
her ne bekliyorsa artık
uzaklara gitti...
Yorum Gönder