Cuma, Şubat 10, 2006

Kehkeşan

Bir çok fonksiyonun farkındalardı
Bildiklerini sanıyorlardı
Oysa ki yanıldılar
Transendental fonksiyonlar arasında hiperbolik fonksiyonları bir piç gibi ötelemişlerdi
Evet, yanıldılar
Belli bir yalandan ibarettı müfredatları
Yüzleri gizlemekle başarabileceklerini sanmışlardı
Başlangıcın aslında bitişle aynı noktada olduğunu farketmeyi
En sona bırakmışlardı

Aslında indirgedikleri basit bir benzetme idi
Kainatın bir benzetmesi
Onda da başarılı olamadılar ya güya...
Her neyse...
Vakit bir adım ötede
Hatta bir nefes
Hatta kırık bir kalbin atışı
Ve kırık bir kanadın çırpınışı...

Ben de bilmiyorum çünkü
Kırılganlığım bu nedenden
Ve bu nedenden bu hoyrat davranışlarım
Ne yaparsam yapayım
Sesimi kısamayışım
Büyüyü bozamayışım
Çocuk kabuğumdan sıyrılamayışım

Kulağımdayken o nazik melodisi ruhların
Nasıl da kesip attılar kulağımı
Kalbimdeyken o nazik esintisi aşkın
Nasıl da sıkıp kuruttular kalbimi
Kollarımdayken o nazik mahlukat
Nasıl da koparttılar kollarımı
Ben öylece kalakaldım
Melekler bana baktılar
Acıma duygusu içinde
Ben öylece kalakaldım

Nerede o kehkeşan yıldızları, söylesene!

Hiç yorum yok: