iki kısık ses kırık kapak kapak kırık | iki kaçak sis kılık niçin niçin kılık |
Perşembe, Ekim 09, 2008
Salı, Ekim 07, 2008
Çocuk
Ben kendimi geçtim çoktan. Al çarp duvara. Paramparça et. Yar baştan başa. Tart tart ve sat. Def et. Ben kendimi geçtim çoktan. Nice çocuklarda kaldı aklım. Çocuğum olsun istedim. Çocukken çocuk taşımak istedim. Özel olan onlardı. Özel olan onlar. Elim gitti. Yitenlere ağladım. Haberi yok kimsenin. Ben çocuk olmak istedim. Çocuğa dokunmak istedim. Parmaklarım ince telli saçları arasında gezinsin istedim. Teselli olur, ders olur istedim. Yaşadığım kadarında çocukluğu bozulanlara ağladım. Görmediniz siz. Bilmediniz. Kalem tutmayı yeni öğrenmiş tüplü televizyon önünde çatık harfler çizerken çocuklara ağladım ben. Öldüklerini öğrendim. Dört duvar üstüme geldi. Vurulduklarını öğrendim. Vuruldular. Darmadağın. Delik deşik. Sonra gülmemeyi öğrendim. Ağzıma vurdum. Ayna önünde. Henüz çocukken. Etiketim çocuk gibiyken. Hüzünlerini tattım onların. Ağır ağır beni dibe vurdular. Onun bunun çocukları. Oyun çocukları. Hala paramparçayım. Hala yarım. Hala ben bir nefes alırken bir yerlerde var onlar. Aktütün'de var. Köprüaltındalar. Kırmızı kazak içindeler. Kaz kümesindeler. Çukurdalar. Çukurova'dalar. Gökkuşağından bihaber. Kemer kayış altında uyuyanlar. Ağlıyorlar. Ölmekten beterler. Attığım bir sürü şeye muhtaçlar. Bilmiyorlar. İmrenemiyorlar bile. Ben kendimi geçtim çoktan. El kadar çocuklarda kaldı aklım. Ellerimi kesin. Saçlarını tarayamayım. Gözlerimi oyun göremeyim. Çocukken çocuk istedim. Binlercesinin hüznü altında ezildim. Bundan gayrı kafamın patlarcasına ağrıması. Bundan bunalık takılmam. Gülememem bundan. İlişkileri bitirişim. Başlayamayışım. Etrafımdaki renklerden nefreder oldum. Kablolardan. Tablolardan. Haplardan. Her bir şeyden. Senden bile. Yeri geldi senden de nefret ettim. Kendimden? Gebermeliydi çoktan. Çocukların gözü önünde. Çocukların eli yakasında. Tanımadılar belki beni. Tanımayanlar. Çocuklar. Ah çocuklar. Korkamayanlar var diyorum. Korkamayanlar bile. Hayaletimi görseler korkamayan çocuklar. Yiten çocuklar. Çocuk istiyorum. Geberesice Dünya. Parmaklarımı ısırsam hırsım dinmez. Bu isteğim hiç dinmez. Çocuk işte...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)