Aynı İklimin Çocukları

Kovadan dökül ağır ağır yine
Mürekkebi bitmiş duygularla imzalanmışken
Ne sevap sunmasını bilirsin
Ne günah ekmeyi
En safi kısımlarından kesilmişsin tulumun
Yorumun kadar özgün
An kadar ani

Önce dinle yine
Sonra dinlet
Yarala kendini gerekirse
Hatta karala.
Bir duvardan diğerine vur, çırpıl!
Pespaye!
Kir dediğin herkeste var
Leke de...

Kalanlardansın sen de
Kabul et
Bölümlerden kalansın
Elde var bir
Elde var iki
...
Sonrasını sen de biliyorsun
Aynı iklimin çocuklarıyız her nasılsa 

Kirlerinden arın avuç avuç yine
İçi geçmiş yüreklere çiy çiy düşmüşken
Ne yalan düzmesini bilirsin
Ne doğru akmayı
En mai kumaşından yırtılmışsın göğün
Yanık kadar belirgin
Nam kadar ussuz

Önce öl yine
Sonra öldür
Doğur kendini gerekirse
Hatta büyüt.
Bir kucaktan diğerine sığın, yaslan!
Sırnaşık!
Dürtü dediğin herkeste var
Güdü de...

Susanlardansın sen de
Kabul et
Konuşmadan susansın
Önün
Arkan
...
Sonrasını sen de biliyorsun
Aynı yere saklananlardanız her nasılsa

 

 

Posted via email from Burada Başlayan::Burada Biter