Her şey ve sen

Küçük fotoğraflar serpiştirmiştin
Odanın dört bir yanına
Hep yanında olsunlar diye
Belli ki
Geçmişte neler olup bitmiş
Neleri sığdırmışsın sen
Şimdi yoksun
Anladım
Anladım
Gülmelerinin sınırlı oluşunun nedenini
Rüzgara karşı eşarbının bağlarını
Hep sıkı tutuşunun nedenini
Boğazında düğümlenenlerin
Çıkmasını engelleyişini
Özledim
Her sabah kapı aralığından
"Güle güle" dediğimde
Bana
El sallayışını
Hep iyi dileklerini
İnanamadım ya
Ondandır diyorum
Uyuyordur diyorum yine
Odandaki duvar saati çalışıyor çünkü hala
Tek avuntum bu
O gün "ben geldim" dediğimde
Gözlerinden geriye akan yaşlara
Çoğu şeyi anlatamayışına
Elini kaldırmak isteyişine
Ve akıp giden yıllarına
İnanamıyorum hala
Soğumana şahit oluşuma
Çukurda bekleyip
İlmekleri tutan ellerim
Aynı ellerimdi oysa
Bayram sabahları
Ellerini öperken
Ellerini tutan ellerim
Yanına uzanıp
"Anneye yardım" okurken
Seni tutan ellerim
Her bir kırıntı
Her bir iz
Her bir fotoğraf
Sanki gösterime girmemiş
Berrak bir film gibi şimdi
Her şey
Telefonun
Yatağın
Çarşafın
Odan
Ben
Sinop
Her şey ve sen
İnanamayacağım kadar
Yarım ve eksik şimdi

Posted via email from morg