...ve Zaman da Geçip Gidiyor...

Kalplerin duvarlarını delebilmeyi beceremediğimin farkına vardım.
Hoş kendi kalbimin duvarlarının delinmesine de izin vermedim ya!
Ani bir deliş, sonra süzülüş ve işte oradasın. Orada. Yani orada olması gereken kişiden bahsediyorum.
Yeteneksizim aslında bir çok açıdan bakarsak.
Yetenekliyim dediğim açılar bana ait değil zaten. Bazen de ezberleme kabiliyetimin sonucu. Ezberleme ve yansıtabilme.
Yorum katabilme yeteneğim var, var olmasına da... İlkel benliği bile tatmin edemedikten sonra?

Küçük, olabildiğince izole bir dünya yaratmışım kendime.
Başarılı olmuşum.

Yediklerinin bir parçasısın.
Yaptıkların senin eserin.
Sadece emanet olarak kullandığım şeyler var, güneş var ve de ay.
Avutulmaktan bıktım.
Avutmaktan da.
Geç kaldığım tüm duygular, tüm doğrular için hazırım.
Hazırım.

...ve zaman da geçip gidiyor...

Geriye dönüp bazı şeyler pekala değiştirilebilir. Kendi ellerimizle.
Kendi emeğimizle. Fakat utanmamak gerekir.

...ve zaman da geçip gidiyor...

Sadece bazı konularda yenilik gerekli. Yenilik değil de, temeli oturtmak yeterli.

...ve zaman da geçip gidiyor...