Aynı kalp basmakalıp bir ezgi tutturmuş kendine atıyor
Sanal bedenlere layık bir beyinle düşe kalka ilerliyorum
Meyve veren ağaç taşlanır ile akacak kan damarda durmaz misali
Alnımda oluşan çatlaktan kan sızdırıyorum, damla damla...
Aynı kalp umursamadan kendi kendine atıyor
Doyurduğu bedenin çürümekte olduğunun farkında değil
Hiç bitmeyecek bir masal ile hevesin kursakta kalması misali
Boğazımdaki düğümüm ile tabure tabure geziniyorum...
Aynı kalp doyumsuzluğunun sınırlarında gönül gönül geziyor
Beslendiği kanın benim damarlarıma ait olduğunu bilmeden
Maymun iştahlı olmak ile yerin dibine girmek misali
Kaç kez daha farklı bir nesne görecek bu beden bu ruh varken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder