Çarşamba, Aralık 07, 2005

Şer


Şer geliyor şer, kah orada kah burada, buram buram... Hissediyorum...
Şer bu işte bu şehvet bu şemal bu şeyler böyle... Şöyle ikişer ikişer dizilip geliyorlar...
Camdan baktığım bir anda yıllardır tanıdık gelen manzaranın dibi deliniyor
Adeta içeri doğru giriyoruz...

Şahit olmaktan bıktığım vahşi ve cahil çevrenin şuursuz olduğum dönemlerde yok olması ne güzel,
Ve ne kadar güzel içimde bastırdığım duygular, ne kadar şer...

Zevkten dört köşe olmuş çember, zevkten ayrı düştüğüm konular ve konuklar
Herkes ne kadar eğleniyor oysa ki bu şerden, şer değdikçe derilerine ve ruhlarına
Acı içinde kahkaha atıyorlar... Tuhaf bir durum tabii bu. Seba'nın canlıları bunlar.
Alışık olmalılar bu şer düğümlere. Doğa'nın tanımı bu. Bu şer.

Hiç yorum yok: