Gözlerim Yeterince Doğru Görmüyor... Sanki Görmemem Gereken Şeyler Görüyor Gibiyim...

Gözlerimin yeterince doğru gördüğünden emin değilim. Aslında bakarsan gördüklerimi görüp görmemem gerektiğinden de emin değilim. Sanki görmemem gereken şeyler görüyor gibiyim. Duyma ile ilgili de benzer bir problemim vardı ama artık yok... Önce hafif bir acı hissettim ama basit birkaç çivi darbesi ile duymayı bertaraf ettim. Görme konusunda benzer bir eylem gerçekleştirecek ne cesaretim var ne isteğim. Gözlerim yeterince doğru görmüyor demiştim ya. Elimde ispatlarım ve tecrübelerim var tabii... Boş değilim. Arkadaşlara dair tecrübelerim var. Arkadaşlar gelir geçer bazen. Geriye ziftten koyu acılar kalır... Acıları kalır... Zaman gelip geçer ve seni bir nebze umutlandırmaz bile. Umutlandıramaz. Çünkü çoğu zaman "sen" dediğimiz şey aslında bir imitasyondan ibaret... Tüm o yaşattıklarımızı ve yaşadıklarımızı filmlerden öğrenmedik mi zaten... Gözlerim yeterince doğru görmüyor demiştim ya. Göremiyorlar aslında. Kendimi de sınıyorum ara sıra. Her ne kadar bir önceki gece kendimi öldürdüğümden adım gibi emin olsam da sabahın ilk ışıklarıyla beraber tekrar aynada göründüğümde bir şey yapmalı mıyım acaba diyorum. Farklı davranan varlıklar var orada ve burada. Resimli kitaplarda ellerini açıyor "melek"ler ve "şeytan"lar mesela. Yüzleri çoğu zaman mahçup, yukarı bakıp mırıldanıyorlar. Mırıl mırıl... "Resimli kitap"larım eksik belki de. Gözlerimin yeterince doğru görmesini sağlayacak yeterli sayıda "resimli kitap"ım yok... Anlıyor musun?