Pazartesi, Mart 29, 2010

Kışın Ardından Gelen

Basit bir pıhtı.

Üstelik bir anda.
Sonrasında...
Zincirleme tamlama gibi.
Cevaplayabilirsin aslında.
Çok da zor değil.
Söyle şimdi.
Kışın ardından gelen ne?
Ne bu renk?
Bu cümbüş?
Bu hediye?
Gözümü kısıp
Parmaklarımın arasına aldığımda
Ne de küçük
Her şey
İstisna yok
Tek bir hareketim ile
Ezilecek her şey
Sonrasında...
Kendi yeksanı etrafında dönecek o da.
Adam sen de...
Yapacak işin gücün yok mu sanki?
Yok.
Adam sende.
Bana yapıp edecek meşgale kalmıyor haliyle.
Elim sende.
Ebesin.
Doğurmasına yardım et.
Doğursun ne varsa sıradan.
Sırası gelen doğsun.
Sıradan olsun.
Onu bunu bırak da...
Söyle şimdi.
Bu kışın ardından gelen ne?
Ne bu ses?
Bu heyecan?
Bu delilik?
Azizin külleri.
Azizenin dölleri.
Ne döngü ama.
Rüzgar ve yağmur.
Fırtına ve sel.
Er ya da geç
Islak olan kurur.
Tasa etme hiç...
Ve gel,
Söyle şimdi.
Bu kışın ardından gelen ne?
Ben...
Her zamanki gibi...
Sevmedim.
O...
Bildiğin gibi...

Posted via email from Burada Başlayan::Burada Biter

Hiç yorum yok: