Yüzümü en derinden kesip attım
Eskimişti nasıl olsa
Ellerimi bıraktım yokuşun evvelinde
Hatırladım.
Ben de vardım rengi solmuş o fotoğrafta.
Gerçeğin arkasında belli ki hep yalan varmış...
Gözümü en derinden oyup attım
Senin istediğin gibi görmüyordu nasıl olsa
Kendimi bıraktım
Başka bir adamın kollarına
Hatırladım.
Ben de battım yorgun düşmüş o dalgada.
Benim dışımı, benim içimi
Benim kadar bilir misin?
Benim sonumu, benim başımı ve beeni geri verir misin?
Benim gözüm, benim dilim, benim kadar deli misin?
Dilimi en gerisinden kesip attım
Dinletememiştim nasıl olsa
Oysa önce uyarmıştım pembeyi: "Açma!"
Kustum.
Ben de sustum duymayanların arasında.
Ruhların arasında uyuyorum ben burada hala...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder