Salı, Şubat 28, 2006

Baba Duyularımızı Ana Duyularımız Yapmamız

Ataerkil bir geçmişimiz olduğundan baba duygularına saygı duymamız
Yahut baba duyularını ana duyularımız yapmamız

Düşünebilmek yerdeğiştirme sıfır iken
Düşünüp taşınabilmek
Ortada bir kıvılcım bile kalmamış iken
Hala umut varmış gibi davranabilmek

İçine doğan bir dürtüyü diğer benliklerden duymamız
Ve sonra olanlar
Yalnızlık
Sorumluluk ve hüzün
Baba duyularını ana duyularımız yapmamız

Yel değirmeninin çarkını işler koyabilmek
Rölantide olsa bile yaşam
Ortada bir kıvılcım bile kalmamış iken
Yanıp yanıp tutuşabilmek

Baba duyularımızı ana duyularımız yapmamız
Mümkün olabilirliğin ispatı aslında
Mümkün kılınabilirliğin bir yolu

2 yorum:

Adsız dedi ki...

selam Mert!
biraz bunalmışız galiba,babanla ilgili mi aceba diye düşündürüyor insanı ister istemez,bir de ne bu umutsuzluğun kıvılcımsızlığın akıl erdirmek mümkün değil,özellikle senin için herşey yolunda gidiyor gibi görünürken! :)
bence daha pozitif düşünmeye çabalasan artık hiç fena olmayacak!
kendine iyi bak!

NMA dedi ki...

Anafikir, ana duygu vs. vs. hep ana ile ilgili kelimeler var dilimizde...

Buna bir gönderme yapmaya çalıştım fakat başaramamışım gördüğüm kadarıyla.

Pozitifliğe gelince... Ben aslında herkesten daha pozitifim, senden, şundan ve bundan... Buna emin olabilirsin.

Bu blog sadece bir sahne ve ben burada rolümü oynuyorum...