Sahnemde Çiçekler, Hayvanlar, Çocuklar...

Kötülük çiçeklerini kopardığımı anladım
Dalından, henüz güneşe doğru yutkunamamışlarken
Vakit henüz çok erken
ya da çok geç iken
Yine de suçlu hissetmedim kendimi
Bir nebze bile
Bir an olsun

Tufana tutulan onca hayvandan özür diledim
İnandırıldıkları ve anlatıldıkları için
İnsan olarak
İnsan olduğum için
Yine de batıl hissetmedim kendimi

Çocukların kahramanlarını ve masallarını sildim
Kıskandığım ve özlediğim için
Yetiştiğim için
Düşünebildiğim ve sınırlandığım için
Yine de zavallı hissetmedim kendimi

Ses tellerimi, hayalimde, elimle tutmuştum
Dışarıya doğru
Kendi panayırımda
Tıngırdatıyordum
Gıy gıy da gıy gıy
Gıy gıy da gıy gıy
Kör bir bıçak eşliğinde
Sahnemde çiçekler
Hayvanlar
Çocuklar
İzleyicim çoktu
Çünkü onlar
Daha önce
Enstrüman olarak tellerini tıngırdatanları görmemişleri
Yine de yeterince ilginç hissetmedim kendimi
Bir nebze bile
Bir an olsun